بسم رب المهدی
اشهد ان مولانا امیرالمومنین علی ولی الله
لعن الله قاتلیک یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها

بناى مسجد پیامبر (ص) و فضيلتى از امام على(ع)

پس از بناى مسجد النبى، ياران پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در اطراف مسجد براى خود خانه هايى ساخته بودند كه يكى از درهاى آنها رو به مسجد باز مى‏شد. پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله و سلم به فرمان خدا دستور داد كه تمام درهايى را كه به مسجد باز مى‏شد ببندند، جز در خانه على بن ابى طالب را. اين مطلب بر بسيارى از ياران رسول خدا گران آمد، از اين رو پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بر منبر رفت وچنين فرمود:

خداوند بزرگ به من دستور داده است كه تمام درهايى را كه به مسجد باز مى‏شود ببندم، جز در خانه على را; ومن هرگز از پيش خود به بسته شدن درى ويا باز ماندن آن دستور نمى‏دهم; من در اين مسايل پيرو فرمان خدا هستم. (1)

آن روز تمام ياران رسول خدا اين موضوع را فضيلت‏بزرگى براى حضرت على -عليه السلام تلقى كردند تا آنجا كه خليفه دوم بعدها مى‏گفت:اى كاش سه فضيلتى كه نصيب على شد نصيب من شده بود، وآن سه فضيلت عبارتند از:

1) پيامبر دختر خود را در عقد على در آورد.

2) تمام درهايى را كه به مسجد باز مى‏شد بست، جز در خانه على را.

3) در جنگ خيبر پيامبر پرچم را به دست على داد. (2)

تفاوتى كه ميان حضرت على -عليه السلام وديگران وجود داشت اين بود كه ارتباط او با مسجد هيچ وقت قطع نشده بود، او خانه زاد خدا بود ودر كعبه ديده به جهان گشوده بود، بنابر اين مسجد از روز نخست‏خانه او بود واين موقعيت، ديگر هرگز براى هيچ كس دست نداد. گذشته از اين، حضرت على -عليه السلام به طور قطع ودر هرحال رعايت‏شئون مسجد را مى‏كرد ولى ديگران كمتر مى‏توانستند شئون مسجد را آن طور كه بايد رعايت كنند.

پى‏نوشتها:

1- مسند احمد، ج‏3، ص‏369; مستدرك حاكم، ج‏3، ص 125; الرياض النضرة، ج‏3، ص 192و....

2- مسند احمد، ج‏2، ص‏26.

 فروغ ولايت ص‏71  - آيت الله شيخ جعفر سبحانی